Calvin Klein Euphoria Rodzaje: Lista Wszystkich Perfum

Blossom jest doskonałym zapachem na wiosnę. Prezentowany tu orient pachnie kwitnącą, ale nie wiśniową Japonią. Zapach jest uroczy, delikatny i bardzo kobiecy. Te perfumy to bezpieczny zakup w ciemno - tak się z resztą z Blossom poznałyśmy. W początkowych nutach dodano kumkwat o cytrusowym wydźwięku, a w sercu puchatą piwonię. W bazie mahoń zastąpiono akordem białych drzew.

Struktura perfum Luminous Lustre jest dużo gęstsza niż klasyczna wersja - do perfum dodano błyszczące drobinki. Osobiście nie jestem ich fanką, a całość dużo traci przez ten zabieg. Sama kompozycja została wzbogacona o jagody w głowie i brzoskwinię w sercu, przez co wydaje się słodsza niż pierwowzór. Chociaż charakter zupełnie odbiega od wersji z 2005 roku, to sam zapach jest naprawdę podobny. 

Kompozycja została delikatnie zmodyfikowana w stosunku do pierwowzoru. Crystalline  jest lżejsza i mniej kwaśna. Euphoria EdP przez pierwszą godzinę jest też bardziej surowa, ta z kolei słodsza. Oczywiście kryształy na flakonie nie mogły pochodzić od nikogo innego jak nie samego Swarovskiego.  

Chociaż na początku może wydawać się bardzo świeższa, to w czasie projekcji traci swój lekki charakter. W sercu dodano hurmę (popularne kaki) oraz nuty zielone. Te ostatnie odpowiadają za rześkie otwarcie. W sercu pojawia się magnolia, z której uczyniono główny składnik tej części projekcji. W zasadzie trudno nawet wyczuć inne kwiaty. Z dużą szkodą dla zapachu piżmo zostało zastąpione bitą śmietaną, która okazuje się duszna i bardzo sztuczna.

Tym razem skład pozostał ten sam, co w wersji z 2005 roku. Na flakonie umieszczono kolejny orientalny wzór z różowych kryształów Swarovskiego. 

Euphoria Spring Temptation to zapach wodno-owocowy. Moim zdaniem to najmniej udana interpretacja orientu z całej linii. Charakterem bliżej jej do letnich wersji Eternity niż głębokiej Euphorii. Z pierwowzoru nie pozostało nic - nawet baza ma zupełnie inny, banalny i nudny wyraz. To idealny zapach dla nastolatek. Podoba mi się za to kształt flakonu, który jest nieco mniejszy, ale też bardziej poręczny. No może też małym plusem jest serce, w którym zawarto zmrożone kwiaty.

Woda toaletowa była długo wyczekiwaną premierą. Szczególnie dla kobiet, które zostały oszołomione wersją z 2005 roku, ale nie miały jej letniego odpowiednika. Wraz z premierą tego zapachu Euphoria zyskała też nowe fanki. Osobiście uważam tę wersję za naciąganą i mocno przereklamowaną. Z pierwowzoru ostała się jedynie orchidea w sercu (niewyczuwalna) i ambra w bazie. Wszystko jest jednak podporządkowane słodkiej świeżości i ni jak się ma do orientu. Chociaż to dobry pomysł na codzienny zapach, ja wybrałabym wersję Blossom z 2006 roku.

Tak, malina jest główną bohaterką tej opowieści. Czujesz jej każdą cząstkę - słodką i mięsistą - niestety w formie cukierasa. Na początku występuje z pudrowym kwiatem brzoskwini i niedojrzałą mandarynką. Wszystko wydaje się bardzo smaczne i dziecięce. W sercu pojawia się znany z wersji Blossom duet orchidei i piwonii, który mnie naprawdę urzeka. Tu jest przedstawiony w towarzystwie jaśminu i nie wywiera na mnie tak oszałamiającego wrażenia. Obok paczulowo-piżmowej bazy dziś przechodzę obojętnie, ale w 2011 za nią szalałam. W kwestii syntetyczności kompozycja zajmuje to samo miejsce, co Lady Million od Paco Rabanne.

Kiedy testowałam Gucci Bamboo niepochlebnie wyrażałam się o bambusie. Narzekałam, że jest nijaki, że bez charakteru, że w zasadzie nie pachnie. A przecież brak zapachu w perfumach jest pomysłem piekielnym. Endless pokazuje jak powinno się podawać bambus - dokładnie i krok po kroku. 

Te perfumy są wariacją na temat kwiatu wiśni i to naprawdę udaną. Podoba mi się ta orientalna, ale także bardzo świeża twarz Euphorii.​ Tak właśnie wyobrażam sobie Japonię wiosną. Poza doskonałym odwzorowaniem zapachu kwiatu wiśni znajdziesz tu także cytrusy w otwarciu i delikatne kwiaty w sercu. Baza jest cielista i ciut pudrowa - jednym słowem dobrze wszystkim znana, a dzięki bambusowi nieco odświeżona.

Euphoria Gold mieni się złocistym miodem - użyto go tu w powalających ilościach. Kolejnym złotym składnikiem jest mięsista morela, która momentami staje się bardzo maślana. Tangeretyna nadaje kompozycji kwaskowatego charakteru, co przy tej ilości słodyczy ma oczyszczający charakter. W sercu wyraźnie czuć gardenię. Baza jest spokojna, nieco ziemista - to przez paczulę. Chociaż podoba mi się jesienny wymiar tego zapachu, to sama mam innych faworytów z linii Euphoria (chociażby perfumy, które znajdziesz poniżej - Liquid Gold).

Perfumy są skierowane do kobiet z Bliskiego Wchodu - przez to charakterystyczne i "mocne" w odbiorze. O ile wszystkie kontynuacje były delikatniejsze i świeższe niż klasyczna wersja, Liquid Gold jest pogłębieniem orientu. To kompozycja luksusowa i bardzo elegancka. Chociaż w Polsce bardziej popularna okazała się wersja dla mężczyzn, to ta pozycja jest naprawdę warta każdych pieniędzy.

​

Wszystko jest tu bardzo aromatyczne i korzenne. Już samo otwarcie przyjmuje piękne cynamonowe brzmienie. W tym głębokim aromacie przechodzisz do serca, gdzie znajduje się płynna orchidea. Nie wiem, czy ona jest czarna, dla mnie przyjmuje kolor ciemnego fioletu. W późnym sercu możesz wyczuć nuty drzewne. Baza jest pudrowo-drzewna. Wspaniała!

Wystarczy rzut oka na spis nut i już widać, że z klasycznej EdP pozostało niewiele - ale analizując poprzednie wersje, to nie powinno być dla nikogo niespodzianką. W 10 rocznicę powstała wersja, która może być uważana za nieudolną podróbkę La Vie Est Belle od Lancome. Kolejna odpowiedź Calvina Kleina na trendy kreowane przez konkurentów.

Tu także na pierwszym planie umieszczono malinę, ale jeszcze bardziej chemiczną niż w Forbidden. Podana w towarzystwie jeżyny i białego pieprzu miała ogromny potencjał, który został zmarnowany. Orchidea w sercu nie jest tak głęboka i tajemnicza jak pierwsza jej wersja z 2005 roku. Niestety. Baza to już zupełna porażka - biała czekolada i drzewo kaszmirowe tworzą niezgrany duet, który zahacza o żart.​

Wspaniała kampania reklamowa, piękna stylizacja, nowy flakon - wszystko miało być głębsze i jeszcze bardziej zmysłowe. O ile Euphoria 2005 wywołuje co najmniej uczucie pocałunku, Deep Euphoria okazuje się w tej kwestii rozczarowaniem. 

Promowana jako kwiatowy szypr - wizytówka zmysłowej i nowoczesnej kobiety, okazała się w miarę interesującym zapachem. Otwarcie jest męskie: cascalone przywołuje skojarzenie z brudną, morską wodą - przez specyficzny zapach białego pieprzu. W połączeniu ze świeżymi cytrusami może stanowić interpretację szypru - ale nim nie jest. Kwiaty są niskiej jakości, ale nadal obecne cascalone nadaje im ostre wykończenie, co jest naprawdę ciekawe. Baza jest paczulowa, ale też bardzo sucha, jakby zakurzona.

Deep Euphoria wcale nie jest tak zmysłowym zapachem, jak się go przedstawia. Jeśli ta wersja miała być następcą klasyka, to bardzo jej do tego daleko. Ogólnie kompozycja jest liniowa i płaska.

To połączenie dwóch nurtów Euphorii - klasycznej i zmysłowej wersji oraz jej wiosennych wariacji. W rzeczywistości ta limitowana edycja jest powtórzeniem Euphoria Crystal Shimmer Edition z 2008 roku. Trudno wyczuć jakąkolwiek różnicę między tymi zapachami. Może otwarcie w najnowszej jest bardziej wyraziste - hurmę zastąpiono morelą. 

​Przy średniej projekcji i nie najlepszej trwałości, nawet składniki okazują się kiepskie. To zadziwiające, bo cena w czasie dostępności tych perfum w drogeriach opiewała na kwotę 95 euro.

​

Chociaż woda toaletowa Deep Euphoria miała być letnią wersją premiery sprzed roku, okazała się zupełnie nową kompozycją. Ten zapach przypomina wszystkie inne lekkie wersje Euphorii. Nic w niej nowego i rewolucyjnego. To po prostu przyjemny, syntetyczny zapach na upały. Kwiaty i owoce w wodnistej formie dają wrażenie czystości i świeżości. Na pewno okażą się hitem sprzedażowym, bo takie "przyjemniaczki" zawsze sprawdzają się w czasie wakacji. Nieskomplikowany - idealny do pracy. 

​Ale, ale, ale... nowa woda toaletowa ma wspaniałą moc przyciągania. Kiedy testowałam te perfumy, dostawałam masę komplementów od mężczyzn. Sama nie czułam się w nich szczególnie pociągająca, dlatego ze zdziwieniem obserwowałam reakcje kolegów. Mój chłopak też powiedział, że ładnie pachnę, a to w naszym domu nie jest częstym komplementem (biorąc pod uwagę ilość unoszących się perfum).

Jeszcze nie testowałam tego zapachu, ale nie mogę się go doczekać. Z niecierpliwością wypatruję jakiejś okazji podróży na Bliski Wchód - oczywiście nie tylko ze względu na nową Euphorię, ale także inne zapachy z tego regionu. Mam nadzieję, że nie będę musiała długo czekać.

​